24 juli zondag

We worden wakker. De laatste in het Avia Beach Hotel. De echte rondreis gaat beginnen. Om 9 uur rijden we weg in de jeep na weer een heerlijk ontbijt.
Het is zondag dus onderweg zien we veel mensen die richting de kerk gaan. De vrouwen hebben prachtige kleurrijke jurken aan en de mannen een nette blouse. Er zijn 2 momenten voor de kerk. Om 10 en iets later op 12/13uur. Er staat letterlijk een file naar de kerk. Onze gids vertelt dat de mensen hier stupidity rijden maar vervolgens als een gentelman thuiskomen. Dat ervaren we ook op de weg.

Kees wilt graag de stuwdam zien bij het voltameer. Zonder lokale gids kunnen we er niet volledige bijkomen. We stoppen dus aan de kant van de weg om wat foto’s te maken.

We rijden richting het noorden. Simone mag op een b-weg een stukje rijden in de grote jeep. De gids geeft instructies en heeft de grootste lol. Het gaat best goed ondanks de grote kuilen en hobbels in de weg. Het is een soort Mario Kart.

Onderweg maken we een stop bij een beats factory. Dat is een familiebedrijfje die een soort kralen maken en wij krijgen uitleg hoe ze dat doen. Ze maken het vanuit glas, smelten het om en kleuren het glas in prachtige patronen. In het winkeltje zien we de resultaten van het handgemaakt werk. Wij konden de verleiding niet weerstaan en hebben er armbandjes gekocht. Er wordt ondertussen uitgelegd wat deze beats betekenen. Als een man een vrouw wilt trouwen dan moet hij voor zijn toekomstige vrouwen spullen kopen. Onder andere deze kralen. Bij vrouwen is het dan ook belangrijk om deze om hun middel te dragen om te laten zien dat ze een man hebben die dat kan veroorloven. Ook is het een controlemiddel voor het gewicht van de vrouw. Als het touw gaat snijden of de kralen springen los dan weet de vrouw dat ze een bredere omvang heeft gekregen.

Tijd voor lunch. De chauffeur weet een mooi plekje dat van een Nederlands echtpaar is. Wij gaan er iets eten. We raken in gesprek met ze. Ze zijn benieuwd wat wij in Ghana doen en dachten dat het te maken had met een stage van een dochter. Wij leggen uit wat wij hier doen. Ze hebben nog wat tips voor ons.

We vervolgen onze weg en merken snel dat de wegen nog slechter worden. Dat komt omdat de wegen onder constructie zijn. De chauffeur is opperst geconcentreerd. We rijden langs nog meer dorpen die gegeven moment een beetje op elkaar gaan lijken.

We komen aan in Mountain Paradise. Een plaatsje hoog in de bergen. Het is dan ook iets frisser. Een welkome afwisseling. Het ligt prachtig op een helling met fenomenaal uitzicht. Het is erg groen in het dal en je hoort alle beestengeluiden. Toch zien we (nog) geen grote dieren. Getraind als we zijn zitten we in het donker op de patio een beetje te kletsen om geen muggen te lokken en ander gespuis te lokken. De avond valt hier vroeg en het is dus ook al donker om 6 uur. Dan komt de medewerkster van de lodge ons halen voor het avondeten wat we 3 uur geleden bij aankomst hebben besteld. Ook zij vindt het donker een besluit een lampje aan te doen. Dominique ziet in haar ooghoek iets voorbij schieten. Dan ziet Simone dat het geen hagedis is maar een grote slang. De kat probeert de slang te vangen. Wij kijken gebiologeerd toe om deze natuur op ons in te laten werken. Dan horen we van achter ons een grote gil. De medewerkster grijpt haar telefoon en belt direct haar baas. Freek Vonk besluit op onderzoek uit te gaan. Met zijn zaklamp in de ene hand en een vrije hand om de slang te grijpen. Ondertussen springt de medewerkster bijna op tafel, bang dat ze is. De baas komt om de hoek te lopen met een gigantische staaf. De slang is nergens meer de verkennen. De medewerksters durft niet meer zonder licht terug en leent onze zaklamp. De chauffeur Eric ligt in de jeep en draait het raampje naar beneden om te vragen what’s happening. Ook hij is onder de indruk van de slang. Het is blijkbaar heel zeldzaam. Weer iets geleerd.
Een scootertje komt aangereden vanuit het dorpje in het dal en de magnetron piept dat ons eten klaar is. We hangen de klamboes over ons bed heen en gaan slapen om 9 uur.